Al langere tijd maken wij ons zorgen over de hoeveelheid regels die in de zorg worden gesteld om toegang te krijgen tot zorg of vergoeding. Binnen onze praktijk krijgen wij geregeld kinderen waarbij een vermoeden van dyslexie bestaat, maar die buiten het protocol op school vallen. Hierdoor komen ze niet in aanmerking voor vergoede diagnostiek en behandeling. Dit recht is alleen voorbehouden aan de kinderen die behoren tot de 4% procent laagst scorende leerlingen die geen andere diagnoses hebben.
Begin februari hebben we een congres bijgewoond van Stichting Dyslexie Nederland (http://www.stichtingdyslexienederland.nl/) en de tendens die we daar hoorden was dat er allerlei onderzoeken lopen naar de toegang tot de dyslexiezorg in Nederland. Er worden steeds meer vragen gesteld zoals: Zijn de gestelde criteria wel passend? Kan het zijn dat we teveel regels hebben? en de belangrijkste: Vallen nu niet heel veel kinderen buiten de boot? Kinderen die wel zorg nodig hebben, maar die nu niet kunnen krijgen…
Voorbeelden uit de praktijk:
- Kinderen die al een andere diagnose hebben, zoals ADHD of autisme. Volgens onderzoek gaan deze stoornissen juist vaak samen met dyslexie of dyscalculie (https://didactiefonline.nl/artikel/adhd-en-dyslexie-zijn-verwant), maar voor de toegang tot zorg worden ze in eerste instantie uitgesloten.
- Er bestaat een hiaat tussen de zorg die op scholen geleverd moet worden volgens zorgniveau 3 en de specialistische dyslexiezorg. Scholen hebben problemen met het geven van zorg voor deze leerlingen doordat er te weinig leerkrachten zijn, doordat de kennis niet of onvoldoende aanwezig is en doordat er te weinig budget voor is. Wanneer kinderen geen zorg op zorgniveau 3 hebben ontvangen, komen ze niet in aanmerking voor de specialistische dyslexiezorg en zo draaien we in cirkels.
- Kinderen die behoren tot de 10% zwakste leerlingen hebben mogelijk recht op vergoede zorg, maar door uitsluiting volgens het protocol (niet zwak genoeg of niet enkelvoudig) komt uiteindelijk maar 4% in aanmerking voor vergoede diagnostiek en behandeling. Sluiten we dan niet een aanzienlijke groep buiten?
- Wanneer we op deze manier blijven doorgaan, creëren we met elkaar uiteindelijk laaggeletterdheid! Kinderen die zwakke lezers zijn, ervaren over het algemeen minder/weinig plezier in lezen. Kinderen die van het Praktijkonderwijs komen, kunnen hun leesvaardigheid grotendeels verliezen binnen het eerste jaar dat ze van school komen als het niet wordt bijgehouden.
We zijn het onze kinderen verplicht om te bekijken wat ze nodig hebben en hoe we dat met elkaar kunnen verzorgen, zonder te verdrinken in een woud aan regels. De scholen hebben meer expertise nodig, meer geld en meer tijd. Er zijn voldoende experts buiten school, zoals logopedisten, remedial teachers en orthopedagogen die deze kennis wél in huis hebben. Maak gebruik van elkaars expertise, neem elkaar hierin serieus en zorg voor onze kinderen!
Wil je meer weten over dyslexie of dyslexieonderzoek, mail gerust naar info@kinderpraktijkhoorn.nl of maak hier een afspraak in onze online agenda voor een intakegesprek.
